Ksiądz Jakub Morajka

Ksiądz kanonik Jakub Morajka (1875-1951)

Łukasz Skalny

    Nowym krzeszowickim proboszczem w październiku 1924 r. został ks. Jakub Morajka. Jeden z parafian zanotował o nim następującą opinię: Bardzo sympatyczny i bardzo dobry człowiek, niesłychanie gościnny, pewny jestem, że parafianie pokochają go serdecznie; 19 lat pracował przy kościele Najświętszej Panny Marii w Krakowie, więc i zasłużony niemało.
   Ksiądz Jakub Morajka urodził się 3 lutego 1875 r. w Sosnowej (pow. Wieliczka). W latach 1896-1900 studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 1 lipca 1900 r. uzyskał święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w Makowie Podhalańskim (1900-1901), Nowym Targu (1901-1905) i Krakowie w parafii Najświętszej Marii Panny (1905-1924).
   W gazecie codziennej z listopada 1924 znalazła się następująca informacja: W dzień świętego Marcina, patrona parafji krzeszowickiej, odbyła się uroczysta instalacja nowego proboszcza, ks. Jakóba Morajki. We wspaniałej procesji, w której udział wzięła […] hr. Potocka z synem, bractwa, cechy, szkoły, ochronka, straż ogniowa, przedstawiciele władz miejskich i urzędów państwowych, tudzież tłumy obywatelstwa, zaprowadzili duchowni i świeccy koledzy i przyjaciele nowego proboszcza do kościoła, gdzie od ołtarza powitał go podniosłą przemową dotychczasowy zwierzchnik ks. infułat Wydolny.  
   Nowy proboszcz swoje urzędowanie rozpoczął od przeprowadzenia niezbędnych remontów i uporządkowania gospodarstwa. W latach 1926-1927 przeprowadzono przebudowę plebanii, a środki na ten cel uzyskano ze sprzedaży 11 mórg gruntów kościelnych. We wrześniu 1925 r. rozpoczęto budowę Domu Katolickiego. Hrabina Potocka ofiarowała na ten cel parcelę, drewno, cegłę i piasek oraz niezbędną gotówkę. Zbieraniem funduszy zajmował się katecheta Andrzej Konieczny. Poświęcenia Domu dokonał 29 października 1933 r metropolita krakowski Adam Stefan Sapieha. W Kronice parafialnej zanotowano: Otwarcie domu miało charakter imponujący – zakończyło się rautem w pałacu hrabstwa Potockich, a następnie przyjęciem duchowieństwa na plebanji i obdarowaniem każdego flaszeczką wina. Obszerniej informował o tym wydarzeniu swoich czytelników „Czas”: W niedzielę 29 października br. [1933] w Święto Chrystusa Króla przybył do Krzeszowic książę arcybiskup Sapieha wraz z księdzem kapelanem Kurowskim i sekretarzem Akcji Kat.[olickiej] ks. Lubowieckim celem konsekracji nowych dzwonów i uroczystego otwarcia Domu Katolickiego. Powitany u bram kościoła przez duchowieństwo przy udziale hrabiostwa Adamów, Arturowej i Joanny Potockich, Rady miejskiej z burmistrzem Drem Janem Walkowskim na czele, przedstawicieli władz miejscowych, organizacyj katolickich i społecznych wszedł do zapełnionej ludem świątyni witany hymnem „Ecce sacerdos magnus”. Po nabożeństwie różańcowem miejscowy proboszcz ksiądz Morajka wypowiedział z ambony przemówienie o znaczeniu dla parafji dzwonów misjonarzy o spiżowym głosie i żelaznem sercu. Wspomniał, jak po zabraniu w czasie wojny dzwonów hr. Andrzejowa Potocka ofiarowała kościołowi duży dzwon z roku 1606, a obecnie dwa nowe ufundowano ofiarnością parafian. Większy dzwon ma imię Marcin i napis „Ofiarni parafianie ufundowali mnie staraniem księdza proboszcza Jakuba Morajki w roku św. Jubil. Męki Pańskiej 1933 r.”, drugi różańcowy z napisem: „gdy głos mój rozlegać się będzie, Królowo Różańca św. zasłaniaj od nieprzyjaciół, broń w godzinę śmierci”. Książę arcybiskup ubrany w szaty pontyfikalne przeszedł w procesji na dziedziniec kościelny, gdzie dokonał ceremonii liturgicznych konsekracji dzwonów […]. Następnie w uroczystym pochodzie […] przez rynek książę arcybiskup wstąpił do wspaniale udekorowanej Sali Domu Katolickiego. Po dokonaniem poświęceniu i obejściu poszczególnych świetlic, książę arcybiskup w podniosłem swym przemówieniu wskazał zasady Akcji Katolickiej, wezwał do walki z bezbożnością – w serdecznych słowach życzył, aby w tym domu wszystkie organizacje czerpały umocnienie na chwałę Bożą, uświęcenie dusz własnych i pożytek ojczyzny.